شعر آیت الله صافی گلپایگانی به مناسبت میلاد حضرت زینب کبری(س)
شعر حضرت آیت الله «لطف الله صافی گلپایگانی» از مراجع تقلید شیعه، به مناسبت میلاد حضرت زینب کبری(سلام الله علیها) به شرح زیر است:
جهان ز مولد زینب چو خویشتن آراست
عنایت ازلی جلوه کرد از چپ و راست
زنی چگونه زنی فخر عالم و آدم
زنی که چون پدر و مام عروةالوثقی است
ولیّةالله و عین‌الله و لسان‌الله
زنی بزرگ که الگوی دانش و تقوا است
زنی کریمه زنی عالم علوم خفی
زنی که پایه‌ی قدرش ز آسمان بالا است
زنی ستوده، زنی اسوه وقار و جلال
زنی که خواهر و همرزم سیدالشهدا است
زنی بزرگ زنی قهرمان کوفه و شام
زنی که معدن صبر و عفاف و شرم و حیا است
زنی چگونه زنی آیت کمال ابد
زنی که درگه او مشعر و منا و صفا است
زنی تهمتن و شیر افکن و علی هیبت
زنی که بانوی بی‌مثل روز عاشوراست
زنی معلّمه‌ی مکتب نبوت و وحی
که خود معلّمه‌ی مکتب کمال و وفا است
زنی عظیمه، بزرگ و عزیز و نیرومند
زنی که باقی از او انقلاب کرب و بلا است
عظیمه گر چه همی بوده است و خواهد بود
و لیک زینب کبری عظیم در عظما است
زنی به منطق و گفتار حیدر کرّار
زنی که در شرف و مجد، ثانی زهرا است
مقام و مشهد او در دمشق و قاهره هست
دلیل آن که حقیقت، مدار عزّ و بقا است
از آن خطابه که در مجلس یزید سرود
هنوز ولوله و شور در زمین و سما است
چنان نمود یزید پلید را محکوم
که تا ابد بر تاریخ، ساقط و رسوا است
رساند ناطقه‌ی او به گوش عالمیان
که عزّ و مجد و کرامت از آن آل عبا است
بیان نمود در آن خطبه فصیح و بلیغ
که حق ز باطل و باطل ز حق همیشه جدا است
ره حسین و علی راه حق و توحید است
ره یزید و معاویه راه شرک و خطا است
سخن ز قدر و جلالش نمی‌توان گفتن
که درک شأن و مقامش ورای بینش ما است
سرود «لطفی صافی» مر این چکامه‌ی نغز
اگر قبول شود بس برای هر دو سرا است