فلسفه خشنود شدن خدا از خشنودی فاطمه سلام الله علیها
ریاحین:
حجت الاسلام والمسلمین علی نصیری، عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت و مدیر موسسه معارف وحی و خرد، در تبیین جایگاه و ارزش والای حضرت زهرا(س) نزد پیامبر اکرم(ص)، گفت: حضرت رسول(ص) به اندازه ای به دخترشان علاقه داشتند که فرمودند: «فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی؛ فاطمه پاره تن من است و هر کس او را بیازارد گویی مرا آزرده است»؛ که این جمله پیامبر(ص) بار معنایی بسیار بالاتر از محبت و علاقه مندی صرف به پدر و فرزندی دارد.
وی ادامه داد: البته بحث محبت را نمی توانیم در رویه اهل بیت(ع) منتفی بدانیم ولی آنچه که وجهه غالب دارد جنبه های معنایی و معرفتی است که در این سخن پیامبر(ص) نهفته است، ضمن اینکه در روابط میان سایر اهل بیت(ع) نیز چنین مساله ای وجود داشت یعنی جنس محبت شان صرفاً به ارتباط خانوادگی باز نمی گشت.
نصیری تصریح کرد: حضرت محمد(ص) فرمودند: «أولادُنا أكبادُنا»، اما احترام و جایگاهی که حضرت زهرا(س) نزد حضرت رسول(ص) داشتند قابل مقایسه با هیچ یک از دختران دیگر پیامبر(ص) نبود، چنان که وقتی حضرت فاطمه(س) وارد می شدند، پیامبر(ص) از جایشان برمی خاستند، دست و روی دخترشان را می بوسیدند و می گفتند که او بوی بهشت می دهد و وقتی قصد سفر داشتند به ملاقات دخترشان می رفتند.
مدیر موسسه معارف وحی و خرد ادامه داد: اینکه پیامبر(ص) فرمودند: «اگر کسی فاطمه را به خشم آورد مرا به خشم آورده و اگر کسی او را خشنود سازد مرا راضی کرده است.»، نشان می دهد که حضرت زهرا(س) آیینه تمام نمای حق است. نبی مکرم اسلام(ص) خود انسان کمال یافته ای است و زمانی که کسی به کمال رسیده باشد با فردی همنشین خواهد بود که او نیز در همین مسیر باشد؛ از این رو، بیشترین انس پیامبر(ص) با حضرت امیر(ع) و دخترشان فاطمه زهرا(س) است، که این نشان از ارتباط هویتی و شخصیتی پیامبر(ص) با حضرت صدیقه(س) دارد.
وی در بخش دیگری از مباحث خود تاکید کرد: حضرت زهرا(س) به درجه ای از رشد، بالندگی و کمال رسیده است که کسی در عالم به پای او نمی رسد و سرور زنان عالم است. همین کافی است که جبرئیل بعد از رحلت پیامبر(ص) نزد حضرت زهرای مرضیه(س) می آمد و ایشان را دلداری می داد و احوال و مقامات پیامبر(ص) را برای حضرت زهرا(س) بیان می كرد و از حوادث آينده و غيبی در مورد ظلم های دشمنان به فرزندانش به آن حضرت(س) خبر می داد، امیرالمومنین علی(ع) آن مطالب را می نوشت، که آن (مجموعه) همان مصحف فاطمه(س) است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت در ادامه ابراز کرد: این چنین است که خشم و رضای فاطمه زهرا(س) خشم و رضای خداوند می شود. او به جایی می رسد که فرشته ای مثل جبرئیل امین که جزو چهار فرشته برتر بارگاه الهی است، نزد ایشان می رسد. حضرت زهرا(س) کسی است که بنابر روایت اگر حضرت امیر(ع) نبودند، بدیلی برای همسری ایشان در عالم وجود نداشت؛ کسی که در این سن کم، به چنین جایگاهی می رسد و این ارزش را نزد پیامبر ختمی مرتبت(ص) دارد، قطعاً باید عظمتی بیش از جایگاه فرزندی نزد پدر داشته باشد که همان شان و مقام معرفتی است.
نصیری در پایان خاطرنشان کرد: گویا این اراده الهی است و خدا می خواهد که حضرت فاطمه زهرا(س) به چنین جایگاهی برسد که خشم او سبب خشم خداوند و خشنودی اش باعث خشنودی پروردگار باشد؛ چراکه حضرت زهرا(س) جز برای رضای الهی قدم بر نمی دارد و این رهاورد مقام قُرب و عصمت حضرت زهرای مرضیه(س) است.