غذایی نخورد تا

منقول است که اطفال مکررا از عمه های خویش طلب آب و غذا می کردند و حتی برخی از زنان شام ترحم نموده برای آنها آب و غذا می آوردند.

یزید ملعون برای آل الله غدا نمی فرستاد و اگر هم می فرستاد آنان غذای او را نمی خوردند.[1]

در روایت منهال، حضرت سجاد علیه السلام فرمودند:

یا منهال! والله منذ قتل أبی نسائنا ما شبعن بطونهن [2]

زنهای ما تا به حال شکمهایشان از طعام سیر نگشته و گرسنه می باشند.

روایت دیگری نیز از امام سجاد علیه السلام می باشد که حضرت فرمودند:

آن هنگام که در خرابه شام دچار آلام بودیم روزی دیدم عمه ام زینب دیگی بر اجاق نهاده، گفتم: ای عمه این چه حال است؟ گفت: نورچشمم! میخواهم با این کار اطفال را خاموش کنم، چه  بسی گرسنه و بی قرار می باشند. امام از مهربانی چیزی در دیگ افکندند. همان ساعت به قدرت باری تعالی حریرة پاکیزه ای شد.[3]