(
536
)
سید ابوالقاسم حسینی «ژرفا»؛ / بانوی شب‌های روشن، فانوس فریاد در باد
حجت‌الاسلام والمسلمین سید ابوالقاسم حسینی «ژرفا» غزلی فاطمی به نام «فانوس فریاد» سروده و ابتدای آن نوشته است: برای مادر جانم چیزکی سروده‌ام، تقدیم می‌کنم.
بانوی شب‌های روشن، فانوس فریاد در باد
تک یادگار رسالت، در رجعت کفر و بیداد
تنها تو بودی و تنها، در قحط مردیّ و رادی
مَردِ تو ـ افسوس ـ در بند، رجّاله‌ها ـ آه ـ آزاد
تنها تو مِعجَر نهادی، طوفان شدی ایستادی
شاید که احیا کنی باز، آن عهدها ـ رفته از یاد ـ
هر جا ز غیرت نشانی، از گونه نیلی تو است
از پهلوی تو گرفته است، بنیان توحید بنیاد
شهر پیمبر چه خاموش! محراب و منبر، فراموش!
تنها تو بودی و تنها، از مأذن عدل، فریاد
خاک تو پنهان و یعنی: تو در زمین در نگُنجی
جایی که جناتِ عدن است از آبِ مَهر تو آباد
بانوی شب‌های روشن، تو جانی و این جهان تن
از شوق تو مِهر تابید، از شور تو زندگی زاد