حضرت ولىّعصر(عج) و زیارت حضرت معصومه علیهاالسّلام
ریاحین ـ به مقتضاى روایات عدیدهاى كه از امامان بزرگوار راجع به فضایل و مناقب حضرت فاطمه معصومه سلام اللَّه علیها و ثواب زیارت آن بزرگوار رسیده است، طبعاً ولىّعصر، امام زمان ارواحنافداه نیز براى آن بانوى بهشتى احترام و تعظیم فراوان قائلند و از روى همین قراین و شواهد مىتوان گفت كه آن ولىاعظم خدا نیز به زیارت عمّه بزرگوار خود، حضرت فاطمه معصومه سلام اللَّه علیها اهتمام دارند و مرقد مطهّر وى مورد توجّه، عنایت و الطاف امام زمان علیه السّلام مىباشد.
و به همین مناسبت زائران بقعه منوّره از زن و مرد نیز مورد لطف خاصّ امام زمان علیهالسّلام مىباشند، زیرا آن حضرت مىبینند كه دلدادگان آل محمّد و شیعیان اهلبیت علیهمالسّلام سر بر آستان عمّه گرانقدرشان ساییده و عتبه مباركه و ضریح مقدّس او را مىبوسند.
اینها مطالبى بود كه با ملاحظه اخبار و روایات مربوط به زیارت بىبى دو عالم ذكر كردیم. علاوه كه بعضى از مكاشفات و رؤیاهاى صادقه نیز كه براى اهلدل و صاحباننفوسزكیّه واقع شده، حكایت از همین معنا مىكند.
مرحوم آیت اللَّه حاج آقا مرتضى حایرى رضوان اللَّه علیه، فرزند برومند مؤسّس حوزه علمیه قم مرحوم آیت اللَّه العظمى حاج شیخ عبدالكریم حائرى قدس سرّه الشریف در یادداشتهاى خود نوشته اند: من این جریان را كه اهل علم و تحقیق و دقّت در امور، زیارت حضرت معصومه سلام اللَّه علیها را در قسمت بالاسر حرم حضرت فاطمهمعصومه سلام اللَّه علیها انجام مىدادند، نمىپسندیدم براى اینكه:
اولاً سلام به حسب اعتبار عرفى باید به طرف آن موجود محترم باشد نه بالاى سر او و رو به قبله، كه جسم مطهّر در طرف چپ واقع مىشود. و تا آنجا كه مىدانم در هیچیك از سلامها به این شكل نرسیده است.
و ثانیاً در خصوص ضریح آن حضرت كه قبر مطهّر انحراف دارد، صورت مطهّر نوعاً در پشت سر واقع مىشود.
شبى خواب دیدم كه سه نفر مردمان بیابانى و بیابانگشته كه یكى از آن سه بزرگوار - در عالم خواب معلوم بود كه امام عصر عجّل للَّه تعالى فرجه الشّریف بود، در پشت سر حضرت، رو به قبله در طرف سر مبارك ایستادهاند و به حسب ظاهر زیارت مىكنند، یعنى معلوم بود كه براى زیارت ایستاده اند، ولى من كلمات آنها را نمىشنیدم.
بعداً من به روایت سعد، كه دلیل بر زیارت آن وجود مبارک است مراجعه كردم. دیدم "عندالرأس مستقبل القبلة" دارد؛ یعنى نزد سر و جانب سر، روبه قبله و "فوق الرأس" ندارد كه معنى آن "بالاى سر" باشد. و نزد سر، روبه قبله، باتوجه به عرفیّت سلام كه باید رو به جانب جسد مطهّر باشد منطبق بر همان موضع مىباشد كه در عالم خواب امام علیهالسّلام و دو نفر از یاران آن بزرگوار ایستاده بودند. (1)
منبع» بانوی ملکوت ص18
ــــــ
(1): یادداشتهای مرحوم آقای حایری