هجرت حضرت معصومه(سلام الله علیها) جریان سازی برای عصر ظهور

ریاحین ـ یدار برادر، آن هم برادری شفیق و یگانه، بسیار شوق انگیز است، ولی یقیناً هدف باید بسیار بالاتر از این بوده باشد كه كسی چنان غریبانه، آثاری چنین عظیم در درازای زمان با خود همراه آورده است.

در این میان، تاریخ اگر چه همه واقعیتها و حكایتهای خود را برای آیندگان حفظ نكرده و جزییات سفر آن بزرگوار را بیان ننموده است، اما چه باك كه با انتساب و اتصال این مقام عالی قدر به خاندان ولایت و امامت(علیه السلام)، طریق شناخت و معرفت آن وجود گرامی، چندان مشكل نخواهد بود.

ضمن آنكه با مشاهده این خبر و اخبار دیگری در این ردیف كه بیان می كند «هارون الرشید»، خلیفه منحوس عباسی، سالیان دراز امام موسی بن جعفر(علیه السلام) را به زندان افكند و یا دیگر ملعون پس از وی، ولایت عهدی را بر امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام) تحمیل نمود و یا... گهگاه گمان می رود كه موضع معصومین بزرگوار در برابر خلفای جور زمان خود غیرفعال بوده است، اما با نگرشی عمیق تر، در صبر طولانی آنان، چیزی جز كثرت اشتیاق تاریخی اقامه كلمه حق و كثرت محبت بر هدایت تاریخی نسل بشر نمی بینیم.
شهادت و پراكندگی قبور امام زادگان در شهرها و روستاهای مختلف ایران و تأثیر آن در شكل گیری فرهنگ شیعه و توجه و توسل به اهل بیت عصمت و طهارت(علیه السلام)، كمتر از تأثیر مساجد در شكل گیری فرهنگ اسلام نیست

معصوم(علیه السلام) در رسالت تكوینی و تاریخی خود، جریان بغض و عداوت را به خوبی می شناسد، لذا هر زمان در برابر دشمنی قرار دارد كه هم با گذشته اش آشناست، كه ریشه در تاریخ دارد! و هم بر آینده اش آگاه است، كه امتداد عداوت او را می بیند! بر این اساس دشمن امام موسی كاظم و امام رضا(علیه السلام)، محدود به هارون و مأمون و یا هرگونه دشمن مقطعی دیگر نیست، بلكه موضوع فعل معصوم در گام اول، رویارویی با ابلیس تاریخ در هر لباس و حجابی است و حال آنكه این دو فقط جزیی از تجسد عینی ابلیس تاریخند كه با خاصه كظم غیض رضوی و رضای رضوی و... تا آخر تاریخ، منكوب و در لهیب فرعونیت خویش مقهور ماندند.

معصوم از آن جهت كه ولی رشد و هدایت تاریخ است؛ به حقیقت می داند كه چه تصمیمی بگیرد و چگونه ضربه ای بر دشمن وارد آورد كه به خشكاندن ریشه كفر و نفاق در تاریخ و گشودن باب هدایت بر خلق بشر منجر گردد. زیرا ظرفیت معصوم، ظرفیت مشرف و ناظر بر همه ابعاد تاریخ و هرگونه فعل معصوم، فعل تاریخی و حیات ساز است.

سكوت معصوم(علیه السلام)، عالم را از فیض شنود كلام خدا محروم می گرداند.

گریه معصوم(علیه السلام)، عاطفه تاریخ را به لرزه می آورد.

مظلومیت معصوم(علیه السلام)، امكان ظلم و جور را در بستر تاریخ فراهم می آورد.

قیام معصوم(علیه السلام)، مردم عالم را به اعتراض علیه كفر و بیداد وامی دارد.

غیبت معصوم(علیه السلام)، خلق تشنه را در قحط زلال صداقت می گذارد و...
حضرت معصومه

هجرت معصوم(علیه السلام)، برای جریان هدایت در عصر ظهور، مأوا می سازد و از این جهت است كه هجرت دختری از خاندان امامت و ولایت، به یك هجرت تأثیرگذار تاریخ تبدیل می گردد. زیرا ایشان اگر چه غیر از چهارده معصوم(علیه السلام)، ولی در افق بسیار بالایی متولی به ولی زمان خود بودند. تحت توجهات و عنایات خاص ولی زمان پرورش یافته و رنگ خلق و خوی و ملكات الهی را به خود پذیرفته اند، همانند امام، فكری جز استعلای اسلام ناب محمدی(صلی الله علیه وآله) نداشتند و در این راه به تبعیت از مولای خویش در برابر شداید و مصایب دوران سیاه عباسی چنان استقامت ورزیدند كه در نهایت مأمون، خلیفه وقت به پندار حفظ حكومت غاصبانه خود، چاره ای جز حمله به كاروان مهاجرتی آل رسول(صلی الله علیه وآله) نیافت و كوچك و بزرگ و زن و مرد آنان را در هر كجا یافت، به شهادت رساند.

اما زهی خیال باطل كه با این كار، شیعه از ناشناخته ماندن در عصرهای تاریخ نجات یافت، زیرا نقش این هجرت نه فقط جایگاه جغرافیای معنوی و اهرم جذب قلوب، بلكه موطن جغرافیایی طبیعی شیعه را نیز تغییر داد.

شهادت و پراكندگی قبور امام زادگان در شهرها و روستاهای مختلف ایران و تأثیر آن در شكل گیری فرهنگ شیعه و توجه و توسل به اهل بیت عصمت و طهارت(علیه السلام)، كمتر از تأثیر مساجد در شكل گیری فرهنگ اسلام نیست.

شعایری كه شیعه را به عنوان شیفته اهل بیت(علیه السلام)، به عنوان انسانهایی كه معصومین(علیه السلام) را فوق انسانهای عادی می دانند، به عنوان انسانهایی كه برای معصوم، زنده و مرده قایل نیستند و ایمان دارند كه معصومین(علیه السلام) قدرت نفوذ در جان و مال آنها را دارند، می توانند مریض را شفا دهند، می توانند حاجتها را برطرف كنند، مقام شفاعت دارند و می توانند انسانها را دستگیری كرد ه و آنها را از حضیض ذلت و مسكنت و معصیت، خارج و در عز، آبرومندی و شرف و طاعت الهی داخل كنند، این اعتقاد شیعه نسبت به ائمه معصومین(علیه السلام)، از ابتدا بر محور زیارت امام و امامزاده ها شكل گرفته و لذا پراكندگی آنها در شهرها و نواحی مختلف، باعث گسترش اعتقاد تشیع در دنیای اسلام شده است.
معصوم(علیه السلام) در رسالت تكوینی و تاریخی خود، جریان بغض و عداوت را به خوبی می شناسد، لذا هر زمان در برابر دشمنی قرار دارد كه هم با گذشته اش آشناست، كه ریشه در تاریخ دارد! و هم بر آینده اش آگاه است، كه امتداد عداوت او را می بیند!

در این میان، مهمترین عامل پراكندگی امامزاده ها و شكل گیری جوامع حول آنها، هجرت امام رضا(علیه السلام) از مدینه به خراسان و هجرت حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) از مدینه به قم به عنوان مهمترین هجرت پس از آن است.

تصادفی نیست كه پس از گذشت 1200 سال، چراغ قبور شریف آن بزرگواران روشن مانده و از میان همه آنها، بخصوص مرقد مطهر حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) قبله آمال ارباب معرفت و مركز اجتماع علما و پرورش مفاخر و مركز نشر علوم آل محمد(صلی الله علیه وآله) شده است.

هر چند سرزمین قم و اهل آن نسبت به مردم و شهرهای دیگر، قبل از ورود حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) به این دیار، ویژگی و برتریهای خاصی داشت، اما از آن جهت كه شیعه بدون زیارت، حیات ندارد، هرگز ممكن نمی شد كه در این سرزمین زیارتگاهی نباشد، ولی مركز تشیع واقع شود.

در این میان، خواست الهی بر حضور و وجود فاطمه معصومه(سلام الله علیها) تعلق گرفت كه این خاك برگزیده را به زیور قدوم مبارك خود آراسته و به نور مرقد مطهر خود متجلی سازد و بدین ترتیب این شهر كهن، حرمت و قداست خود را مرهون و مدیون وجود شریف دخت گرامی امام موسی بن جعفر(علیه السلام) است كه بر محور تشیع علوی نظام و استقرار یافته و مركز نشر علوم و معارف اهل بیت عصمت و طهارت واقع گردیده است.

این امر نمایانگر عظمت شأن و منزلت رفیع این گوهر پرفروغ محمدی(صلی الله علیه وآله) و حاكی از ظرفیت و قدرت بسیار بالای روحی و معنوی آن حضرت در هدایت و تصرف قلوب شیعیان است كه استمرار آن، زمینه پرورش یاران بقیة ا... و موجبات شكل گیری دولت حقه الهی را پدید می آورد.

منبع» مؤسسه كوثر ولایت