بعد از صديقه طاهره(س) از جهت گستردگی شفاعت، هيچ بانويی به مقام حضرت معصومه(س) نمی‌رسد
حضرت فاطمه معصومه(س) فرزند امام موسی كاظم(ع) و خواهر امام رضا(ع) در اول ذی‌القعده سال 173 (ه. ق)، در دوران خلافت هارون‌الرشيد در شهر مدينه چشم به جهان گشود. پس از امام هفتم، شايد كسی به اندازه نجمه، همسر آن حضرت خوشحال نبود زيرا پس از گذشت 25 سال اين دومين فرزندی بود كه دست لطف پروردگار به آنان عنايت می‌فرمود. امام كاظم(ع) به خاطر علاقه خاصی كه به حضرت فاطمه زهرا(س) داشت نام او را فاطمه نهاد؛ پاك‌سرشتی و پرهيزكاری او به اندازه‌ای بود كه پس از مدتی «معصومه» خوانده شد.
لقب معصومه را امام هشتم برای خواهر خود به كار برده است چنانچه در روايتی فرمودند «هر كس حضرت معصومه را در قم زيارت كند همانند كسی است كه مرا زيارت كرده باشد». از ديگر القاب آن حضرت عبارت است از: طاهره، حميده، تقيه، رضيه، مرضيه و اخت‌الرضا.
در روايات آمده است، پس از رسول اكرم(ص) دو تن از خاندان آن حضرت از شفاعت گسترده‌ای برخوردارند: 1)خاتون محشر، حضرت فاطمه زهرا(س) و 2) شفيعه روز جزا فاطمه معصومه(س). بعد از صديقه طاهره(س) از جهت گستردگی شفاعت، هيچ بانويی به مقام ايشان نمی‌رسد چنان كه امام صادق(ع) در اين رابطه می‌فرمايد «بانويی ازفرزندان من، به نام فاطمه دختر موسی، در آنجا (قم) رحلت می‌كند كه با شفاعت او شيعيان وارد بهشت می‌شوند» و در فرازی از زيارتنامه حضرت كه از امام رضا(ع) رسيده است می‌خوانيم «ای فاطمه معصومه! در بهشت برای ما شفاعت كن».
حضرت معصومه(س) تا سن شش سالگی در سايه پدر رشد و كمال يافت و بسيار مورد توجه آن حضرت بود چنان كه پدر وی را با جمله «فداهاابوها» مورد مهر قرار می‌داد. گفته‌اند روزی جمعی از شيعيان وارد مدينه شده و پرسش‌هايی از خاندان امامت داشتند، ولی هيچ كدام از بزرگواران را نيافتند چراكه امام موسی كاظم(ع) در سفر بوده و امام رضا(ع) نيز در مدينه حضور نداشت. مسافران خسته و غمگين از اينكه نتوانسته بودند خدمت امام برسند و به ناچار بايد دست خالی به وطن بازگردند به شدت ناخرسند بودند. حضرت معصومه(س) كه در آن زمان هنوز به سن بلوغ نرسيده بود از ديدن غم و اندوه مسافران متأثر شده، پاسخ پرسش‌های آنها را نوشته و به آنها می‌دهد. شيعيان با سرور و شادی مدينه را ترك كرده و در بيرون مدينه با امام كاظم(ع) مواجه شده و ماجرا را شرح می‌دهند و دست خط حضرت معصومه(س) را به امام نشان می‌دهند، با ديدن اين نوشته امام بسيار مسرور شده، فرمودند «فداهاابوها» پدر به قربان چنين دختری.
امام صادق(ع) كه در زمان حيات خود اسرار الهی را با آرامش كامل و فرصت مناسب بسيار زيبا بيان كرده می‌فرمايد «همه شيعيانم با شفاعت حضرت معصومه(س) داخل بهشت می‌شوند». درباره اهميت زيارت حضرت معصومه(س) در قم امام رضا(ع) فرمودند «هر كه او را زيارت كند و حق او را بشناسد بهشت برای اوست».